A jak na razie wiersz, który bardzo mi się spodobał ostatnio i wpasowuje się w klimaty ślubno-zaręczynowe i w ostatnie dwie karteczki.
Ludmiła Marjańska "Zaręczyny"
Na wspólną radość,
na wspólną biedę,
na chleb codzienny
i na poranne otwarcie oczu
w blasku słonecznym,
na dobry wieczór,
na długi wieczór,
na zgodne ciepłe ścielenie łóżek
na zdrowie ( ile trzeba cenić),
i na wszystkie choroby:
zapalenie stawów,
ostry nieżyt cierpliwości,
gorączkowe czekanie,
plamistą zazdrość;
na twoją obcość,
na moją inność,
na dwie połowy w jednej łupinie
– słodki orzech
twardy do zgryzienia –
na nieustanne sobą zdziwienie,
na gniew
i krzywdę
i przebaczenie
wybieram ciebie".
